POLSKIE DOKUMENTY ETNOGRAFICZNE – KOLEJNA ODSŁONA

Zapraszamy na kolejną odsłonę comiesięcznego cyklu „Polskie dokumenty etnograficzne”. W tym miesiącu Magdalena Ciesielska, doktorantka w Instytucie Sztuk Audiowizualnych UJ, pisze o dwu ciekawych filmach. Pierwszy, „Nazywa się Błażej Rajdak. Mieszka we wsi Różnica w jędrzejowskim powiecie”, zrealizowała wybitna dokumentalistka, określana mianem „czułej obserwatorki”, Krystyna Gryczełowska; drugi film, „Boże ciało” Adama Sikory, jest jednym z wielu portretów Śląska.

Tym razem, w centrum mojego zainteresowania znalazły się dwa, bardzo ciekawe dokumenty, z których pierwszy należy do wybitnej reżyserki Krystyny Gryczełowskiej i nosi tytuł „Nazywa się Błażej Rajdak. Mieszka we wsi Różnica w jędrzejowskim powiecie” (1968). Drugi natomiast to „Boże ciało” Adama Sikory z roku 2006. Obrazy te znacząco się od siebie różnią zarówno sposobem realizacji, atmosferą jak i poruszanymi tematami. Przede wszystkim odmienny jest czas i realia, w których żyją filmowi bohaterowie. Jednak mimo to, ich pragnienia wydają się być podobne. W obu tych dziełach, pojawia się walka o własną godność i lepsze jutro dla siebie i swoich bliskich. Zarówno Gryczełowska jak i Sikora starają się pokazać skrawek życia swoich bohaterów, takim jakie ono jest, bez patosu czy zbędnej przesady.

Cały tekst Magdaleny Ciesielskiej przeczytasz tutaj.