POLSKIE FILMY NAGRODZONE NA DOCS AGAINST GRAVITY FILM FESTIVAL

W sobotę 16 maja 2015 r. wręczono nagrody 12. Docs Against Gravity Film Festival. Wśród zwycięzców znalazły się także polskie filmy.

Jury w składzie: Syllas Tzoumerkas, Mikołaj Pokromski i Rafael Lewandowski dwie główne nagrody ex aequo 12. edycji Docs Against Gravity Film Festival przyznało dokumentom „Nadejdą lepsze czasy” Hanny Polak oraz „Powyżej/poniżej” Nicolasa Steinera. Według jury „Nadejdą lepsze czasy” to z film, który przez bardzo długi czas towarzyszy swoim bohaterom, dosięgając głębokiej prawdy o jestestwie i istocie naszego doświadczenia człowieczeństwa, bez względu na to, skąd jesteśmy. W końcu wszyscy mamy nadzieję, że – zgodnie z tytułem filmu – lepsze czasy faktycznie nadejdą, tak jak Hanna Polak odważnie pokazuje to w swoim filmie” – uzasadniali swój wybór jurorzy.

„Nadejdą lepsze czasy” otrzymał także nagrodę Kadr bez fikcji „za niebywałą odwagę, konsekwencję oraz cierpliwość bycia z człowiekiem na przestrzeni kilkunastu lat w przerażająco trudnych okolicznościach. Za stworzenie obrazu intymnego i niezwykle przejmującego, w którym kamera, dyskretnie rejestrując najdrobniejsze detale, buduje szczególną więź widza z bohaterami i ich historii”.

Natomiast „15 stron świata” Zuzanny Solakiewicz otrzymało wyróżnienie w kategorii najlepszego filmu muzycznego. Nagrodę przyznało jury w składzie: Stefan Schwietert, Natalia Przybysz, Agnieszka Szydłowska, Piotr Kowalczyk i Bartek Winczewski.

Dokument Zuzanny Solakiewicz przybliża postać Eugeniusza Rudnika, który zrewolucjonizował pojęcie muzyki za pomocą pary nożyczek i taśmy magnetofonowej. Członek legendarnego Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia odkrył wartość kryjącą się w urwanych, odrzuconych dźwiękach na długo przed nastaniem epoki DJ’ów. W czasach, gdy muzykę elektroniczną tworzyło się na sprzęcie rodem z naukowego laboratorium, pokazał jak za jej pomocą dotrzeć do drugiego człowieka i o nim opowiedzieć. „15 stron świata” stanowi próbę usłyszenia wzrokiem jego muzyki. Podążając za rytmem architektury, ruchem ludzkiego ciała, pulsującym tętnem przyrody, na nowo odkrywamy otaczającą nas rzeczywistość. Dotykamy dźwięk! Ruchome obrazy ukazują cud, który spełnił się w epoce magnetofonów i zniknął wraz z nadejściem komputerów. Wyrażają zachwyt nad wspaniałą erą analogową i potrzebą eksperymentu – odkrywaniem nieznanych rejonów, badaniem granic, nieustannym szukaniem nowych środków wyrazu.

Pełna lista nagrodzonych znajduje się na stronie Festiwalu.